Veranderingen in spelen, activiteit en sociale interacties

Katten en honden kunnen aarzelen om te spelen naarmate ze ouder worden of door pijn, ongeacht hun leeftijd. Gedragsveranderingen moeten altijd aan de dierenarts gemeld worden. Als medische oorzaken zijn uitgesloten, kan angst het gebrek aan spelen veroorzaken. Het dier bevindt zich in een gespannen situatie. Daardoor heeft het geen plezier in sociale interacties.

Gezinsuitbreiding kan voor veel huisdieren een uitdagende situatie zijn, waardoor ze zich van iedereen terugtrekken, vooral van kinderen. Soms kunnen ze nog wel genieten van interactie met volwassenen, maar niet met kinderen. Ook een negatieve ervaring met een eigenaar of een ander huisdier kan leiden tot vermijdingsgedrag.

Veel mensen denken dat alleen kittens en puppy’s speels zijn en dat ze minder interesse in spelen tonen naarmate ze ouder worden. Honden en katten zijn echter van nature roofdieren, en speelgedrag helpt hen om hun instincten te uiten.

We kunnen hun jachtgedrag niet stoppen, maar wel in goede banen leiden. Bied je huisdier regelmatig interactieve speelsessies aan, denk hierbij ook aan hersenwerk zoals snuffelmatten, voerpuzzels, …. Zorg dat elk huisdier tijd voor zichzelf krijgt, zonder competitie met andere dieren.

Angst belemmert spelen. Als een dier het gevoel heeft dat er altijd iets negatiefs kan gebeuren, komt spelen onderaan de lijst. Als je huisdier de omgeving constant scant of zich terugtrekt bij spel, overweeg dan professionele hulp.